Lange kant verlichting in portretfotografie. Je zult misschien denken, WTF is dat nou weer? 😛 Deze term wordt gebruikt in de portretfotografie, en is een bepaalde manier waarmee je het model verlicht – met lampen of flitsers. Dan is er ook nog zoiets als korte kant verlichting, waar ik binnenkort een bijbehorende blog over zal schrijven. Het klinkt misschien ingewikkeld, maar als je het eenmaal weet, is het supersimpel!
Ik zal het proberen eenvoudig in woorden uit te leggen! Maar het wordt veel duidelijker met een tekening erbij. Stel je in ieder geval voor, dat je model schuin voor jouw camera staat, zoals Marieke in dit voorbeeld. Dus niet kaarsrecht naar voren, maar hij of zij staat onder een hoek ten opzichte van jou.
Vanuit jouw oogpunt, wordt het gezicht van het model als het ware in twee ongelijke helften verdeeld door de neus. Als je nou denkbeeldig van de neus richting het linkeroor (voor jou als kijker) een lijntje trekt:
En een lijn vanaf de neus naar het rechteroor…
dan is de gezichtshelft van de langste lijn, de gele…de lange kant. En de gezichtshelft met de kortste lijn, de blauwe…de korte kant.
Als je de lamp of flitser op de lange kant richt, dan noem je dat lange kant verlichting. Richt je het juist op de korte kant, dan noem je dat korte kant verlichting. In dit voorbeeld, zie je dat de lange kant verlicht is, en aan de korte kant zie je de schaduwen. Dit is dus een toepassing van lange kant verlichting! Best logisch toch? 🙂
Overigens kun je in plaats van de lamp, ook het model laten draaien om te wisselen tussen lange kant en korte kant verlichting. Dit kun je doen als de lichtbron bijvoorbeeld niet te verplaatsen is, zoals een raam waar mooi daglicht doorheen valt.